Mektup Kurmacası

Çok sene oldu ayrı şarkıları söylediğimiz
Buralarda neler mi oldu,
ancak bu kadar büyüyebilirdi insan.
Ortalarındayken yirmimin
sanki sonundayım ömrümün.

Bir düzen kurmaya çalışıyorum kendime
artık kapıyı vurup gitmek yok mesela öyle
asgari maaşa talim ederek
bakmaya çalışıyorum aileme.
İğrenerek gülümsüyorum müdürüme
ama unutuyorum her şeyi
harçlık verince kardeşlerime.

Tüm karmaşa içerisinde
başladım yazmaya üç kitap daha
Kusura bakma anlatırken sevdiğim şeyleri
dokunuyor haliyle sana

Papatya ektim saksıya
sevdiği birkaç şarkı keşfettim.
Babası oldum bir köpeğin
Yalnız dolaşmıyorum artık sokakta
Ağrısı basınca özleminin
Sarılıyorum ona sıkıca.

Tek derdim sen ol isterdim.
Ne yazık ki bonkör davranmış
bu konuda Tanrı bana
Biri bitince biri başlıyor
Böyle bir şey elimi sallasam
Derde çarpıyor.

Bir otobüs bileti geliyor aklıma
Cam kenarı olsun
Çıkarsın beni karşına
Yüz yüze anlatmak varken bunları
Konuşuyorum öyle boşluğa.
Ah biraz yüzüm olsa
Ne kolay olurdu aslında

Yemyeşil

Gözüm kapalı yürürken bu yolda

şimdi yabancısıyım
sana çıkan hecelere.
Kaç bahar eskitmek lazım? 

Doğmak için yeniden!

Vazgeçemem sarıyla tümleşen maviden, 

vazgeçemem bir ömür geçse de hayallerimden. 

Biraz türkü söyledim bu sabah. 

Bir selam saldım uzaklara. 

Yine senden bahsettim birilerine. 

Haberin olmadı, 

ruhun bile duymadı

Anlamıyorum nasıl oluyor

temizlerken evimin salonunu

yada ütülerken gömleğimin

bir araya gelmez yakasını

çıkıp geliyor hayalin bir kapıdan, 

gülüyor yaptığım işe:

Çorbaya daha fazla tuz ek, 

yamuk oldu bensiz astığın çerçeve

sola doğru az daha çek. 

Seviyor musun gerçekten

sokağından geçenleri, 

bugünde olup

yarına yetmeyenleri? 

Umudunu bitirmedin

geçen yıllara inat. 

Belki...

ben de özledim seni.

Bu ihtimale inan.

Düşler biriktir bize,

Anlatırsın birgün belki. 

Gülüşümü
anılarında yakala, 

bulutların ardındayım,
anımsa! 

Biliyorum,

farkındayım

Hissediyorum ben de

Sen bilmesen de... 

Sözün çıkmaz oldu, 

dudağın çatladı, 

ıslığın kısıldı. 

Bizi anlattın sokağındakilere

Bu yüzden seni sevdiler belki de

Yeni bir biz yaratmak istedin bensiz

Çorban da tuzsuz

Ruhun da susuz

Gökteki mavi

Mavideki sarı

Sarıldı sımsıkı 

Ruhumuz boyandı 

Bahar geldi hecelere

Karıştım yine yeşile.