Bir Düş

Bir düşün gece neden böyle aydın
ve sonsuzdur benim kaybım?
Çünkü sen vardın,
güneşten parlaktır adın
ve bir tarafta da ben varım
biz yokken tutuldu ayım.

Bir düşün neden umut eder insan,
el uzatır sonsuz mavi göğe
batmışken yedi kat yerin dibine?
Çünkü sen vardın,
cennete bir adım yakın
İnandım yanında
Tanrı bağışladı sandım..

Bir düşün nasıl barışır
ormandaki,
denizdeki
ve kentteki halklar?
Diner bendeki bu fırtınalar
ve sarılır çeyrek asırlık yaralar?
Çünkü sen vardın
Görse diz çökerler güzelliğine.
Gömülür baltalar
biter bu kavga.
Bırakırım ben de bu dertli şiirleri.
Seninle birlikte gülerim belki.

Bağışla

En düşmüş anımda
derdimden kaçar sana sığınırım.
Kolay değil böyle yaşaması
ama bilirim daha da zor
adımla adının yan yana anılması.

En çaresiz anımda
kendimden kaçar sana sığınırım.
Ezberledim en bilinmez sensizliği,
bitmedi asla ruhumdaki taşikardi.
Çünkü böyle bildim doğrusunu!
Böyle güzeldi yalnızlığın tekil sadakati.

Bağışla...
Bağışla ve güç ver bana...
Bağışla ki çıksın ruhum cennete,
Karışsın sana.

Mektup Kurmacası

Çok sene oldu ayrı şarkıları söylediğimiz
Buralarda neler mi oldu,
ancak bu kadar büyüyebilirdi insan.
Ortalarındayken yirmimin
sanki sonundayım ömrümün.

Bir düzen kurmaya çalışıyorum kendime
artık kapıyı vurup gitmek yok mesela öyle
asgari maaşa talim ederek
bakmaya çalışıyorum aileme.
İğrenerek gülümsüyorum müdürüme
ama unutuyorum her şeyi
harçlık verince kardeşlerime.

Tüm karmaşa içerisinde
başladım yazmaya üç kitap daha
Kusura bakma anlatırken sevdiğim şeyleri
dokunuyor haliyle sana

Papatya ektim saksıya
sevdiği birkaç şarkı keşfettim.
Babası oldum bir köpeğin
Yalnız dolaşmıyorum artık sokakta
Ağrısı basınca özleminin
Sarılıyorum ona sıkıca.

Tek derdim sen ol isterdim.
Ne yazık ki bonkör davranmış
bu konuda Tanrı bana
Biri bitince biri başlıyor
Böyle bir şey elimi sallasam
Derde çarpıyor.

Bir otobüs bileti geliyor aklıma
Cam kenarı olsun
Çıkarsın beni karşına
Yüz yüze anlatmak varken bunları
Konuşuyorum öyle boşluğa.
Ah biraz yüzüm olsa
Ne kolay olurdu aslında

Yemyeşil

Gözüm kapalı yürürken bu yolda

şimdi yabancısıyım
sana çıkan hecelere.
Kaç bahar eskitmek lazım? 

Doğmak için yeniden!

Vazgeçemem sarıyla tümleşen maviden, 

vazgeçemem bir ömür geçse de hayallerimden. 

Biraz türkü söyledim bu sabah. 

Bir selam saldım uzaklara. 

Yine senden bahsettim birilerine. 

Haberin olmadı, 

ruhun bile duymadı

Anlamıyorum nasıl oluyor

temizlerken evimin salonunu

yada ütülerken gömleğimin

bir araya gelmez yakasını

çıkıp geliyor hayalin bir kapıdan, 

gülüyor yaptığım işe:

Çorbaya daha fazla tuz ek, 

yamuk oldu bensiz astığın çerçeve

sola doğru az daha çek. 

Seviyor musun gerçekten

sokağından geçenleri, 

bugünde olup

yarına yetmeyenleri? 

Umudunu bitirmedin

geçen yıllara inat. 

Belki...

ben de özledim seni.

Bu ihtimale inan.

Düşler biriktir bize,

Anlatırsın birgün belki. 

Gülüşümü
anılarında yakala, 

bulutların ardındayım,
anımsa! 

Biliyorum,

farkındayım

Hissediyorum ben de

Sen bilmesen de... 

Sözün çıkmaz oldu, 

dudağın çatladı, 

ıslığın kısıldı. 

Bizi anlattın sokağındakilere

Bu yüzden seni sevdiler belki de

Yeni bir biz yaratmak istedin bensiz

Çorban da tuzsuz

Ruhun da susuz

Gökteki mavi

Mavideki sarı

Sarıldı sımsıkı 

Ruhumuz boyandı 

Bahar geldi hecelere

Karıştım yine yeşile. 

Heybe duası

Hatırlıyorum bir seferinde
dalga üstünde çim boyunu
bulutlarda gül yüzünü
hatırlıyorum nefes alış verişlerini
kaçamak öpüşmeleri...

Yorgun atların nal sesleriydi
güneşli günün melodisi
Yaz sıcağıydı tenimizin rengi

Hatırlıyorum karnından başlayıp
göğsüne erişen serseri ellerimi
Gözlerine doymayıp
omzuna yetişen öpmelerimi

Yeryüzü döşekti,
gökyüzü bize yorgan
Dizlerimiz yastıktı
Cennet böyle bir yerdi
Yaşımız elli
Ruhumuz beşti.

Zor değil anımsamak
Uzayıp giden yolda
Dünü bugünü karıştırmak
Eksik ve tekinsiz sabahlara uyanmak
Heybeye dualar savurmak.

En Zor Zamanlar

Korkarım ben de bir mahkum gibi
Gidersen Tanrı terketmiş sanki.
Karanlığa atma eski bir paçavra gibi
Sigara dumanına yazmışın seni.

Öyle bir korkusunki içimde
Sabaha kalırsan,
yine konuşuruz belki.
Yokluğuna geceler boyu yıldızların sesi varlığına aşk düetleri.

Varlığından olmaktan korkuyorum yalnızca
yokluğuna bile daha alışamamışken.
Yalnız gel,
bir bahane edip gel.
Hayalini bari esirgeme benden.

Özleyeceğim seni,
Zor, biliyorum
alışmak gerek,
kolay değil gidip de
eskisi gibi dönmek.
Zor, biliyorum
eski anıları yeniden biriktirmek
Zor, biliyorum
Adımı bir kez daha senden dinlemek
Zor biliyorum.
Zor ama inanıyorum.