Düne Yaraşmak

Daha yolun başıydı
Bir nefes borç aldık kendimize
Daha yolun başıydı
Dün gibi hatırımda
Tuttun ellerimi
Göğü kabarttın
Çektin bakışını
günü kararttın
Sarıldık uzunca
Meleklerle yarıştık
Öptüm duduğını
Denizi adımladım
Kızdım bir defa
Onuru hatırladın
Dün gibi hatırımda
Yanıbaşımızdaydık
Mavi Sarıya karıştı
Yalnızlığımız arttı
Tüm dünya yeşile boyandı
Bir sen bir ben
Bulutsuz berrak düşyüzü
Yanıbaşımızdaydık
Dün gibi satırımda.

Maviyken adım

Benim adım Mavi ama
Yabancıyım adıma
Ben hep yeşil kaldım
Yemin olsun
düşmedi ruhum maviye!
Sarı bendedir, benim içimdedir
Yeşile karışmak kaderimdir.
Sayısız soluk gecelerde
Sarısız kalmadım hecelerce.

Gökkuşağından ayrılınca,
gökten yere döndü yüzümüz.
Ruhumuzun parçasını aradık insanlarda
Yanıldık, yalpaladık.

Hani demişti ya tanrıça:
"Mavi bitmeyen sonsuz umut aşılarsa ruhumuza,
Beklenilen zamana süre biçmek hakarettir" 
Ne bir küfre merak saldım
Ne varlığına yokluk biçtim
Rakıda su
Gözlerde ışık
Kaderde mutluluk
Yeşilde sarı.
Ben hep yeşil kaldım.
Maviyken adım.
Ey Tanrıça al beni yanına
Mutluluk yok insanlarda
Yağıyorum gökten yere
Döküyorum rahmet gibi düşlerimi
Delilik diyorlar.
Ey Tanrıça kat beni sana
Dokun yine mısralardan kanatlarıma
Yükseleyim güneşe ve ardına.
Meraklanma
Ben hep yeşil kaldım
Maviyken adım