Mavi

Ey benim alacalı muhteşem yalnızlığım
Mavi koydum adını
bağışla en çok severken yeşili
Seni güzel yapan bir parça sarıyken
batınca güneş
kesilirdin kapkara kederden
Adın büyük gelir göğe
taşımaz kelimeler seni şiire

Ey benim güneşsiz yalnızlığım
Madem inatsın maviye
kat bir yalnızlık daha kendine
düş gökyüzünden yağ denize

Büyü, daha da büyü mavi
çünkü adın büyük gelir göğe
doldurmalısın denizi.

Gökten Yere

Bir zamanlar
yeri yerinden oynatan kalbim
Şimdi bir kalemi bile titretemiyor.

Düştüm, gökyüzünden dünyaya
Şimdi sigaralar birbiriyle yarışır.
Yatsam çimene
çekilirim toprağa
Girdiğimde avucuna
Vardığım gibi cennete.
Önceleri
Düştüm gökyüzünden
Şimdi
Bir adım bile yok.

Ah yalnızlığında
Tanrı'ya özenen bendim!
Vahiyin midir bu şiirler?
Hala tanımazlarsa sevgiyi
neye durur ateş kalbin?

Yersiz Soluk

Her gün küfrederek işine gitti
oysa zorunda olmazdı,
olmasaydı babası
serserinin teki.

Ve derin derin soluyup burnundan
Ait değilim buraya derdi
çıkarmaya çalışırken tabaktaki lekeyi.

Her gün gülümserdi
beş para etmez insanlara zoraki,
kemirince adını patronu
içinden gebertirdi onu.

Ve derin derin soluyup burnundan
Ait değilim buraya derdi
Ensesinde gezince patronun nefesi.

Dertleri yerine meşgul etsin diye aklını
çok sevdiği sigarasını bırakmıştı.
Bitiyordu yaz da
gömülüyordu adam kışa.

Ve derin derin soluyup burnundan
ait değilim buraya derdi
yarım bırakıp yazdığı şiiri
başına giderken işinin.