Belki

Ben yine şiirler yazacağım!
Belki senden bahsedeceğim,
belki benden,
belki kimsesizliğimden.

Bir devrim gerek bu kadere
yaşanmaz başka türlü bu kederle.
Böyle gelmiş ama böyle gidemez
Gökkuşağının yurdu gökyüzü
yalnız maviye mal edilemez.

Tüm bu dertten arınıp
belki istediğin gibi bir adam olurum.
Borçsuz bir hayat yaşarım.
Belki de vurulurum sokak ortasında
cebimde ucuz sigara ve
kana bulanmış yarım kalan bir şiirle.

Belki en iyi şiirim budur.
Çıkar okurlar bir yerlerde
ama sen duymazsın.
Adım geçse kaçarsın.
Ben yine şiirler yazacağım!
Sen duysan da
duymasan da!
Borçta kalsam da yazacağım
zengin olsam da.
Sevseler de yazacağım
dövseler de.

Bir tek Tomris sevse
bir de gömseler beni Aşiyan'a
Turgut Abiyle yan yana
Ah bir de
papatya filizlenirse üstümüzden
Daha mutlu olurum
Ölüyken dirimden.

Belki çıkar giderim buralardan.
Adımı duymazsın bir daha
Balıkçılık yaparım mesela bir kasabada
Avazım çıktığı kadar bağırırım sıkılınca,
Maviliklere açılır, kaybolurum sonra.

Ezberlenmiş Bilinmezlik

Nelerden bahsedeceğimi,
kime ne anlatacağımı
inan bilmiyorum.
Güzel gözlerini mi,
yoksa utanırken etrafa saçtığın o küçük gülücüğümü mü?

Yoksa
"Umursamıyorum hayatın verdiği tüm acılara, kedere,
yüzüme gülüp arkamdan atıp tutan sahte dostlara inat
HALA YAŞIYORUM!"  derken
kapadığın gözlerini mi,
yoksa kaldırdığın üzerinde dağlardan ağır yük olan omuzlarını mı?

Seni bana sorduklarında nelerden bahsedeceğimi
Kime ne anlatacağımı
inan bilmiyorum
ama şunu bil ki
Seni çok seviyorum.

Merhaba

Artık yalnız değilim bu hayatta
benimle üzülen biri var
açlıktan ölenler için Afrika'da,
benimle direnen biri var
sevgiden mahrum kalmış kaskatı insanlara.
Artık yalnız değilim bu hayatta
gözlerinde yarınları gördüğüm
kalbine olduğum kördüğüm
biri var yanımda...

Çok şükür Tanrı'ya
adını bahşetti bana.
Kaldır göğsümdeki yıllanmış kayayı
göğe uzanayım, sıralayayım gerdanına
güneşi, yıldızları ve ayı...

Ütopyamın tanrıçası!
Kelimeleri dizelesem adına
Şiirden öte tapar sana.
*
Ve ben tekrar tekrar doğdum yanına
güneş görse kıskanır duruma
Bahar oldum, çiçek açtım
Yıllar sonra bir kahkaha patlattım
Çarptı soğuk tenime
Adınla aydınlandı soluksuz gece
Çok şükür, bin şükür sana.
Artık yalnız değilim huzur buldum yanında

En Güzel Ninni

Düzensik, bozuk şiirlerim adam oldu sayende
Kafiyelerden bahsetmiyorum sevgilim
Gördüğüm en güzel düşüm oldun.
Çünkü sen sevdanın yalın hali oldun.
Artık saf tutmuyorum dünyanın gri kalanında

Bir bahara yakışırsın en çok
yeşillere,
papatyalara
ve bulutsuz berrak gökyüzüne
bir de sayende ısınan,
sen kokan avuçlarımın arasına...

Öyle deli oluyorum ki,
Alev alev yanan yüreğimin içinde
başına bir hal gelecek diye.
Sen sevdanın yalın hali...
En temiz ve saf düşlerin dengi,
kalbimde çalan en güzel ninni
Bu yüzden her sarılmanın sonu
Bir tutam uyku dolu.